Ang puti at ang liwanag ng paligid. Yan ang lokasyon ni Juan
ngayon.
Juan: Teka, asan
ako?!
Nang bigla niyang nakita si Pedro S.
Juan: Kuya asan
po ako?
Juan: Pssssst
kuya….
Pedro S. : Huh?
Kuya?
Juan: Oo ikaw
nga.
Pedro S. : Di
kita kapatid ha.
Juan: Suplado!
Pedro S. : Tsk
tsk tsk
Juan: Asan ba
tayo? Anong lugar ito?
Pedro S. : Secret….
Juan: Huh?!
Pedro S. : Oh
iFill-up mo itong form Juan.
Juan: Alam mo
pangalan ko?
Pedro S. : HINDI!
Kasasabi ko lang ng name mo di ba? Di ko alam name mo.
Juan: Hay naku
suplado talaga!
Pedro S. :
Fill-up mo na yan at nang matapos na tayo.
Juan: Para saan
ito? Teka sino ka ba?
Pedro S. : I’m
Pedro S. So wala kang naalala sa mga nangyari?
Juan: Anong
nangyari? Ano ba nangyayari?
Pedro S. :
Nevermind. Normal lang na wala ka maalala. Haha
Juan: Wait! Ang
huling naaalala ko eh nalunod ako ha. Patay na ba ako?
Pedro S. : Secret.
Saan ka nalunod? Ilagay mo jan sa form.
Juan: Oh shet! Patay
na yata talaga ako!
Pedro S. : Hoy!
Yang bunganga mo.
Juan: Ay sorry.
Nasa simbahan ba ako?
Pedro S. : Hindi.
Juan: Eh asan
ako?
Pedro S. : Basta!
Fill-up mo na yang form.
Juan: OMG! Patay
na ako huhuhu. Paano na si mama, paano na si JunJun, si Tatay at si Lola?
Pedro S. : Don’t
worry buhay pa sila. Nakaligtas sila sa
baha.
Juan: Ah oo!
Naaalala ko na! Biglang bumaha dahil sa malakas na ulan.
Pedro S. : Oo,
kasasabi ko lang di ba?
Juan: So ako lang
ang namatay sa amin?
Pedro S. : Oo
nga! Bumigay yung sinasabitan mong bakal ng bintana. Natangay ka ng baha at
ayun di ka na nailigtas pa.
Juan: =( =( =(
Pedro S. : Huwag
mo nga akong dinadaan sa mga Emoticons! Di yan uso dito.
Juan: Ohwkei!
Pedro S. : Di na
din uso yang jejemon.
Juan: Hay Naku!
Pedro S. : Tapos
ka na sa form?
Juan: Di ko
tanggap ang pagkamatay ko. Ang bata ko pa ha!
Pedro S. : Walang
pinipiling edad yan.
Juan: huhuhu =(
=( =(
Pedro S. : Yan ka
na naman.
Juan: Teka lang,
di naman bumabagyo noon ah. Ulan lang yata yun sa pagkakaalala ko. Bakit
bumaha?
Pedro S. : Huwag
ako ang sisihin mo!
Juan: Huh? Akala
ko ikaw si Mr. President.
Pedro S. : Hello!
Di ako yun. Di mo pa ba nakikita yung president niyo?
Juan: Hindi pa
haha. Patay na ako at lahat eh di ko pa nakikita nang personal yun.
Pedro S. : Grabe
naman Juan!
Juan: Hahaha
Pedro S. : Huwag ka ditto magreklamo ok, kundi
sa gumawa ng drainage system at sa gumawa ng mga dumpsites niyo sa lupa.
Juan: Huh? Bakit sila?
At ibig sabihin ba niyan wala na ako sa Lupa?
Pedro S. : Awwww.
Oo wala ka na sa lupa. Malamang sila ang mananagot diyan. Sila ang in-charge
diyan eh. Kung maayos sana ang mga yun eh di wala sanang baha. At kung maayos
sana ang pagbasura niyo ng mga kalat niyo eh di wala sanang baha.
Juan: At kung
walang baha eh di sana buhay pa ako ngayon.
Pedro S. : Tama!
Gets mo na?
Juan: Hmmmmmmm
Pedro S. : Anong
hmmmmm?
Juan: Wala lang.
May narealize lang ako.
Pedro S. : Wow! Narealize
talaga ha!
Juan: Hmmmmmmm
Pedro S. : Kaya
pagsabihan mo yung mga kamag-anak mo na magbago na sila ok!
Juan: Paano ko
sila sasabihan eh wala na ako sa lupa di ba?
Pedro S. : Ay
hahaha
Juan: Hay naku!
Pedro S. : Ok ako
na lang bahala. I’m sure dahil sa nangyaring yan eh madami na ang magbabago.
Juan: Sana nga.
Dahil sa pagkamatay ko, siguradong maiisip na nila ang pagbabago. At magiging
bayani ako dahil dun! hahahaha
Pedro S. : Hay
naku! Bakit ka magiging bayani?
Juan: Dahil buhay
ko ang nasakripisyo para magbago sila sa ugali nila.
Pedro S. : Hello!
Ang dami niyo kayang namatay! Eh di ang daming bayani niyan? hehe
Juan: Huh? Ilan
ba namatay? Bakit wala ako makita dito?
Pedro S. : Madami
nang nauna sa iyo dito. Tapos madami a pa naghihintay sa gate.
Juan: Eh bakit di
pa sila pumasok dito? Asaan ba yung pintuan niyo pala?
Pedro S. :
Hahahaha nakakatawa ka! Walang pintuan dito!
Juan: Huh?
Sabi mo may gate? So ibig sabihin may
pintuan o pasukan man lang sana.
Pedro S. : Meron
nga! Pero secret kung nasaan haha.
Juan: Dami mo
sikreto!
Pedro S. :
hahahaha
Juan: So di ako
magiging bayani niyan?
Pedro S. : Hmmmm
pwede, pwede ding hindi. Depende kung ano gagawin sa iyo ng mga kababayan mo.
Depende din sa kanila kung magbabago sila.
Juan: Di mo ba
sila kayang baguhin sa powers mo? Di ba ikaw si San Pedro? Huwag ka nang
magkaila.
Pedro S. :
hahahaha Naniniwala ka sa mga kwento kwento! At tsaka kahit may powers ako di
yun basta basta baguhin na lang ang mga ugali ng mga tao.
Juan: At bakit di
pwede?
Pedro S. : Mas
maganda yung kusa. Yung galing sa puso nila ang pagbabago.
Juan: Sabagay.
Pedro S. : Mas
magandang matuto sila sa kanilang pagkakamali. Dahil yun ang layunin ng buhay. Yan
ang layunin ng pagsubok at problema. Para paalalahanan ka na may dapat baguhin
o gawin. Na may nakakalimutan kang gawin o sundin. Oo, matigas ang ulo ng mga
tao pero nature na natin yan. Este nature niyo lang pala. So ang
pinakamagandang gawin natin ngayon ay maghintay at umasang sana’y may magandang
maidulot ang sakunang yan sa mga tao. Na sana’y may bright side ang maitim na
nangyaring yan.
Juan: ok!
Pedro S. : Huh!? Ang
haba ng sinabi ko yun lang reply mo?
Juan: Wait! Nagsusulat
ako, gusto mo bang matapos ito o hindi?
Pedro S. : Ay!
Sorry!
Juan: Hmmmmmmmmm
Hmmmmmmm
Pedro S. :
Pakibilisan na yan! Dami pa ako kakausapin at sesermonan.
Juan: Bakit pari ka
ba? Hanggang anong oras ba open tong office mo?
Pedro S. :
Hahahaha di ako pari at walang oras-oras dito! haha
Juan: Huh?
Overtime lagi? Di ka natutulog?
Pedro S. :
hahahahahaha Secret!
Juan: Hay naku!
Oh heto na tong Form mo! Tenkyo!!!!
Pedro S. : Ok,
sige diretso ka lang diyan tapos pakaliwa ka sa unang pinto.
Juan: Bakit sa
kaliwa?
Pedro S. : Basta!
Dami mo tanong.
Juan: Hay naku!
Pedro S. : Go!
Juan: Teka last
na. Andun bas a loob ng pinto si Jesus?
Pedro S. : Secret!
hahahaha
(Image copied from: www.clipartof.com)
Hi, Really great effort. Everyone must read this article. Thanks for sharing.
ReplyDelete